İlk Gün Şiiri - Hüseyin Özkan

uzaklaşma yaklaş küskün dudaklara
ılık nefesin altında soluk soluğa
bir kıvılcım çak tutsun ateşi
hiç sönmesin ilk gün gibi

tut elimi bir daha bırakma
kırk yıl akıp geçti aradan
dokun nabızımın atışını yokla
sıkca sarıl ilk gün gibi

çimenleri yalayan yumşak rüzgar gibi
usulce yaklaş sarıl sarmala
neler yaşanmıştı hatırla
maziyi fısılda ilk gün gibi

akıp giden zaman ırmak hızıyla
boğulmuş yansıyan güneş ışıklarında
dipten gelen dalgaların kuyularında
boş yılları doldur ilk gün gibi

zaman değiştirmiş ikimizi de
sen bir ülkede ben bir ülkede
nası da karşılaştık böyle
aynı duygular kıpırdadı ilk gün gibi

gençliğimizin saf günleriydi
gelmişiz orta yaşlara
anlatacak çok şey birikmiş
hadi sen başla ilk gün gibi