İlk Göz Ağrısı Şiiri - Harun Yöndem

Doğduğum köy düşer aklıma bazen
Büyüdüğüm kasaba
Yeşil yamaçlar
Ve fındık bahçeleri
Orman, dere, deniz…

Kara kiraz tadıdır dudağımda
İsminle gelen heceler,
Mevsim mevsim olgunlaşan meyveler
Ve sararan ağaçlar
Hey gidi Karadeniz!

Zehire ağu denirdi oralarda
Karası da olurdu sarısı da
Bilmezlerdi başka tür zehir
O insanlar ki lekesiz, riyasız, tertemiz
Helâlimiz, helâllimiz.

Hatırladıkça dalar giderim
Çocukluk ve ilkgençlik yıllarına.
Ne güzeldi o günlerimiz!
Düş yolculuğuyla her gece
Ya Görele, ya Perşembe’deyiz

Kışlar kıştı, yazlar yaz
Bahar vardı, güz vardı.
Ve aramızda söz
Ne kadar uzak olsak da
Ruhumuzla hep sizdeyiz.