İlk göz ağrın değil mi, seni senden koparan?
Kuru yaprak misâli, rüzgâr gibi savuran
Aklını baştan alıp, yüreğini kavuran
O öyle bir sevdâ ki benzemez hiçbir şeye.
Onu gördüğün anda, gözlerin ışık saçar
Sanki kalbîn çıkacak, yüzünde güller açar
Bir anlık uzak kalsan, huzûrun, neş’en kaçar
O öyle bir sevdâ ki benzemez hiçbir şeye.
Aslâ vazgeçemezsin, o yazılı kadere
İstese de kopamaz, kalpler bağlı bir kere
Yaptığı onca zulüm, bıraksa da bîçâre
O öyle bir sevdâ ki benzemez hiçbir şeye.
Özkan Kurum
Kayıt Tarihi : 5.1.2025 13:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!