Hoyratsın yakubum çok hoyrat...
Bu asiliğin yaşadıklarından biliyorum...
Senki bir karıncaya bile zarar veremezsin...
Kendimi sorumlu tutuyorum içim yanıyor öyle yanıyorki şu satırları yazarken bile gözlerim yaşla doluyor....
Seni ilk kucağıma verdikleri zaman gözlerimin içi parlamıştı....
Kucağımdaydın okadar masum bakıyordun ki...
Seni verdiği için ALLAHIMA şükrettim...
Ceğennem olan evim senin varlığınla cennete dönüştü...
Yanlız gecelerimin arkadaşı.mutluluğu oluverdin...
bazen yaslanırdım o küçücük omzuna içimi dökerdim sana
o küçük yüreğinin sıcaklığı rahatlatırdı beni...
Öpmeye doyamadığım yavrum yakubum...
Bilirmisin bu can önce ALLAH sonra sizin için atıyor...
Bilirmisin her canının yandığında bu yürek eriyip,bitiyor...
Ben sizler için yaşıyorum yavrularım tek mücadelem sizsiniz...
Ben ne olursa olsun sizinle gurur duyuyorum...
Yakubum sevgine bana tek bir güzel sözüne okadar ihtiyacım varki kana,kana içmek istiyorum annem...
Elimi sakın bırakma yavrum ellerimi sakın bırakmayın yavrularım...
Ayakta durma sebebim sadece sizsiniz meleklerim yüreğimde atan yüreklerim yavrularım...
Kayıt Tarihi : 14.7.2008 20:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)