İlk Göz Ağrım Şiiri - Şükran Günay

Varlığını hissedince içimde
Sevdim seni ilk göz ağrım görmeden
Coştu gönlüm, anlatılmaz biçimde
Daha kucağıma alıp sarmadan

Gecede gündüzde yokladım seni
Kötü bakışlardan sakladım seni
Sabırla merakla bekledim seni
Hece hece sayıkladım durmadan

Tekmeler karnımda çifte oynadı
Her hayal etmemde canım kaynadı
Ve birden değişti hayatın tadı
Ellerini ellerime vermeden

Sezeryan sonrası seni sorunca
Ağzındaydı on parmağın görünce
Simsiyah saçını okşadım önce
Kucakladım kimselere sormadan

O keskin gözlerin çok parlıyordu
Küçücük vücudun çok terliyordu
Gül kokulum, sanki anne diyordu
Öptüm sevdim bedenini yormadan

Sevmek ve korumak görevdir bana
Bir ömür kendimi adadım sana
Dünyalar bir yana, sevgin bir yana
Bırakamam mezarıma girmeden

Büyüdün okudun, bulunmaz dengin
Görüşün, bakışın, duruşun engin
Vicdanın yufkadır, yüreğin zengin
Çalış yavrum! göç menzile varmadan