İlk Görüşte Kaynama Şiiri - Yusuf Aktaşçı

Kara bulutlar dağılır demişlerdi
Halbuki sıfırın altındaydım
Çok doluydum akşamdan
Dışarı çıkacağımı söylemiştim ajanslara
Aniden eli belinde motifli araçlar süslemişti sokakları
Ceviz büyüklüğünde dökülmüştü gözyaşlarım
Ağır ağır

Kırılmış demişlerdi
Halbuki yokluğunla dağılmıştı
Doktor o gün alçısını çıkardı kalbimin
Geçmişi bilmeden kaynamış dedi üstünkörü
Aslında  içindekine bir kulak verseydi
İlk görüşte kaynama koyardı teşhisimi
Fokur fokur

Turnalar kapını çaldı demişlerdi
Halbuki hep evde olurdum
Terliğimin kara sularını aşmazdım
Voltalarım görüş odası heyecanındaydı
Parkelerin cilası tabanlarımda
Sadece yağmura dokunuyordum korkuluklar ardından
Islak ıslak

Birbirinize geç kaldınız demişlerdi
Halbuki acelem yoktu
Sen geçersin diye tutmuştum kapıları
Küçük oyunlardı benimkisi
Umudum tuz gibiydi
Beslemiyor ama tat veriyordu ekmeğime
Buram buram

Göreceksin demişlerdi
Halbuki zifirinde müebbet yemiştim
Mahkumuydum ismid tozuyla sürme çektiğin gözlerinin
Kelepçeye de gerek yok kara deliğinde
Çentik atmadım  geçen günlere
Dipsiz kuyundaki her taşa ismini yazdım sadece
İpsiz sapsız

Boğuluyorsun demişlerdi
Halbuki kuru bir dal yeterdi
Tutamasam da ellerini
Bir bakışınla üç kış ısınırdım
Gülüşünle çayımı demler
Seherde hemdemi olurdum tavşan kanının
Sımsıcak , can ciğer , senli benli