Güzdü,
Güzeldi.
Mevsimden sonbahar,
Aylardan Eylül’dü.
Öğlenin ertesi akşamın öncesi,
Günün en güzel yeriydi.
Güneş kırgın yakmıyor,
Güneş kırgın ama üşütmüyordu.
Bir bardak çayın başınaydı,
Bir çift gözün bakışı,
Kömür karası saçları,
Bir meltemin ucunaydı.
Rengi siyah,
Hem de beyazdı.
Bazen ala,
Bazen de mordu.
Ömrümün en güzel çağı,
Gönlümün en güzel yeri.
Sevdiğim sevgilim,
Kadınımdı.
2016...
Kayıt Tarihi : 12.7.2024 15:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!