Bir kedinin gözlerinde
Mahrem şarkılar söylenirken
Aklım.. yine yoruyordu kendini
İlk gerçekle
Parmak uçlarımda
Tutsak bir yön
Yüreğimdeki kilidin izini sürüyordu
Kurşunlar yağıyordu
Çırpınışın dudaklarında
Geceği bölen ışığın ayak izleri
Sesimin kadehindeki karanlık
Bakışımın mazeretindeki bütün renkler
Karanfilin resimlerinde duruyordu
Bir kanaat..birleştirirken kıtaları
Aynı şehrin kollarında değildik
Geçmiş zaman etekleri yer ararken
Hangi mevsimin penceresindeydi gözlerin! ..
Sokağın dar kapılarında
Ayazında unutulmuş... bir gölge duruyordu
Susmayı savaş bilen aynalarda
Yeni bir şiir daha besteleniyordu.
Kayıt Tarihi : 14.7.2009 01:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düşünce hürdür... Yoksa düşünce olmaktan çıkar, 'ezberletilenlerin' zorla taşınması anlamına gelir... Ve 'gerçek' dediğimize ancak düşünce ulaşır, o da bizim gerçeğimiz olur...
Hemen hepimizin üstünde birleştiği ama ayrıntısına girilmeden kabul edilen gerçeklerin başında, 'aşk gerçeği' vardır... Her sağlıklı insanın başına gelen yoğun, taşkın ve süresi karşı tarafın ilgisine, duyduğu sevgiye ve bağlılığa göre değişen bir haleti ruhiyedir aşk...
İğne deliğinden girer... Nedensizdir... Mantıkla, usla açıklanamayan akımdır aşk.. Bir şiirimde yazdığım gibi 'serseri kurşundur...' Girerken bilinemeyen, çıkarken delik deşik eden...
Sanırım 'İlk Gerçek' şiirine konu olan da odur... Kendi iç dünyasında yaşanan ve suskunluk evresinde olan...
Derinliği ile etkili bir şiir... Kutlarım Ali İhsan Bey, Kardeşim..
TÜM YORUMLAR (91)