İlk Gecem
Kabrimin ilk gecesi Ses yok,saz söz yok. Uçsuz bucaksız sesizlik Sıkıldım,konuşacak kimse yok Yanlızım Yanlızım. Ben mezarda yapayalnız, Tek başıma. Ayaklarım üşüyor, ısıtamıyorum Ellerim öyle. Kefenim üstümden kayıyor Kim örtecek, Toprak, soğuk nemli Üşüyorum Üşüyorum. Ben ve amelim beraberiz, Yarenmdir.
Sevenlerim, sevdiklerim nerde
Karanlık,zifiri karanlık Ne oyumuşak duygulu sözler Ne bir ses, ne bir seda, Korkuyorum Korkuyorum.
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
ölümün gerçek yüzünü,kabir hayatını çok güzel işlemişsin teşekkürler.Cenabı hak ruhlarımızı tekrar dirilteceği gün cebrail a.s ın güzel ve müjdeli bir nidasıyla uyandırsın ümmeti muhammedi.inşaallah.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta