İlk Fırtına, Sonbahar Şiiri - Ahmet Yılm ...

Hayatımın yirmi beşinci yazı da bitti.
Fark edemedim geçen günleri.
Ne çok zaman oldu yazmadım aklımdan geçenleri
Güneş tepedeyken, hissedemedim tenimde o yanık hissini
Dört duvar arasında seyrederken ne kadar sıkıcıydı yaz,
Evvelki gün penceremden bakarken çiçek açmıştı kirazlar
Örtmeseydim kapılarımı dün nefes aldırmıyordu sıcak rüzgarlar
Bu gece balkonumda topluyorken çamaşırlarımı, yapayalnızım bir garip tanıdık his içimde,
Çakan şimşek, sokak lambaları ve birkaç evin ışığı aydınlatıyor karanlık geceyi
Çakan şimşek, peşinden göğü yarıp düşen yıldırım,
Sokak lambası, rüzgarlarla sarsılan ince uzun gövdesi,
Yağmur, perdelerin arkasından onu seyreden birkaç kadın adam evlerinde.
Uzatmak istiyorum balkonda geçen vaktimi.
Bir yaz daha bitti, elimde nemli yazlık pantolonlarım,
İçim ürperiyor nasıl sevebilir bir haziran çocuğu.
Kışın habercisi SONBAHAR’ı.