İlk Evim! ! ! . Şiiri - I Can

İlk Evim! ! ! ..

Denizim,
Lacivert mavim,
Bembeyaz dalga boyu köpüklerim..
Biliyor musun! ?
Burada;
Benim yaşadığım yerde
Denizden doğan güneş,
Denizden batıyor..
Şimdi senin yaşadığın yerde
Bildiğim;
Gözünü açtığında önün deniz...
Arkan zeytin ağaçları
Ve Kaz dağları...
Bir de söylediğin;
“Kızımla yüzeceğim”...
Ya düşlerimiz! ? ..
İlk tatilim...
Bana ait olmayan
İlk evim.....
Benden öncesinde seçilmişlerim..
Aidiyetim;
Mavim...
Denizim...
Yüreğim...
İçimde bebeklerle dolu sevgim...
Aşılmasını beklediğim engellerim..
Yuvam...
Müstakbel kocam..
Bizim bahçemiz,
Birlikte su vereceğiz,
Seninle..
İstediğinde;
Sigaranı yakıp;
Parmaklarının arasına tutuşturacağım...
Kırmızı gülün yapraklarını
Koruyarak,
Suyunu kökünden vereceğim...
Çimlere basmaya kıyamayacağız...
Birlikte serinleteceğiz taşları
Seninle...
Birlikte yüzeceğiz
Evimizin önündeki denizimizde..
Ayağıma çakıl taşları batmasın diye
İki kamyon kum döktüreceksin..
'Kadın eli değecek bu eve'! ! .
Evimize....
Birlikte toplayacağız;
Zeytin ağaçlarından zeytinlerimizi
Seninle..
Birlikte çapalayacağız,
Sebze bahçemizi..
Birlikte toplayacağız,
Salkım domateslerimizi..
Seninle...
Kahvaltıyı ben hazırlayacağım,
Henüz sen uyurken...
Gözlerine akıtacağım
İçinde bebeklerle dolu sevgimi...
Ellerimle besleyeceğim,
Bebeğimi....
Bana ait olmayan
İlk evim...
Aidiyetim;
Bir tek denizim
Yüreğim
Ve
Bana kalan
Sadece ve sadece
İçimde bebeklerimle dolu sevgim...
Şimdi;
“Kızımla yüzeceğim”....

Kalenin önündeki küçük ada; I CAN
26 Haziran 2009/Cuma, 13.02