İlk el............... Şiiri - Mehmet Çoban

İlkeldim
İlk eldim

Kuşlar kadar özgür
Gökyüzü kadar hür
Çağlayan kadar gür

Seyrettin dünyayı gökyüzünden
Okudum insanı yüzünden
Severken her şeyi kalbimden

Yapayla lekelendim
Dayanamadı kalbim

Çiğle yıkanırken yüzüm
Doğayı seyrederken gözüm

Her şeyle beraberdim
Özgür kelimeydim

İnsan ne yaptı kendine
Kendini vurdu kendisiyle

Ben aradan çekildim
İlk eldim, ilkeldim

İlk halimle bilendim
Kini, nefreti yendim
Saf, masum sevgimle şendim

Sana özgürlüğü verdim
Hayatımı ömrüme serdim

16.04.2012 – İzmir