Allah herkese geçinden versin…
Ölüm her yaşta insanın başına gelebilir ama
Yaşlıların başına daha çok gelir…
Çünkü insanlar doğar, büyür, yaşlanır ve ölür…
Dünya kimseye fani değildir…
Yaşı çok ilerlemiş bir insan,
Sayılı günlerinin kaldığını hisseder…
Atmış-yetmiş yaşını geçmiş insanların,
Üçte biri mezarlıkta yerini almıştır…
Üçte biri hastane köşelerinde sağlık aramakta,
Kimileri yorgan döşek yatmakta,
Kimileri de her türlü çaresizliğin içinde kıvranmaktadır…
Üçte biri ise şöyle böyle yaşamaya çalışmaktadır…
Bu son bölüm kişiler çok mutlu ve rahat sanılır…
Kim bilir onların da ne derdi vardır…
Bazıları mutsuz, bazıları sağlıksız, bazıları parasızdır…
Belki bazıları da büyük bir gönül kırıklığı içinde yalnızdır…
Bu ayrıntıları kimse bilemez, sadece Yüce Allah bilir…
Tüm yaşlılar, ömür otobüsünden ilk inecek yolcular gibidir…
Gençler ve orta yaşlıların, onlara anlayış göstermesi gerekir.
Çünkü birkaç durak sonra o yaşlılar otobüsten inecek,
Ve onları bir daha hiç, ama hiç, görmeyeceklerdir…
Sonradan pişman olmamaları için, onlar hayatta iken,
Yaşlıları üzmemek, yersiz tartışmalarla onları yıpratmamak,
Ve adeta ölümlerinin çabuklaşmasına katkıda bulunmamak,
Hatta biraz nazlarını da çekerek yüzlerini güldürmek gerekir…
Merak etmeyin, bu tür iyi ve olgun davranışlar sürerse,
Siz de yaşlanınca aynı olgun davranışları görürüsünüz…
Unutmayalım, tüm yaşlılar,
Ömür otobüsünden ilk inecek yolculardır…
İtiş kakış arasında onları sıkıntıya sokmayalım…
Ve tartışmayalım, kalp krizinden ölenler vardır…
Sebep olmayalım…
24.2.2009
Erol GüngörKayıt Tarihi : 7.6.2012 21:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu ifadeler, yaşlıları daha genç olanlara acındırmak için yazılmamıştır. Hayatın gerçeklerine dair bir konuyu hatırlatmak için yazılmıştır.
