İlk Durak Şiiri - Cenk Seller

Hiçliğin merdivenlerinde süründü benliğim
Geçmişimle bir oldu telafilerim ve bekledim
Kapandı son kapımdı gözlerim, uzun yolculuklara alıştım.
Matem havasıydı aştığım, mutluluksa yanaştığım liman

İncir ağaçlarıydı dostlarım, serin rüzgarsa tercümem
Parıldayan Ay, düşlerime konuk olmayı hiç bırakmadın
Kasımpatı bahçelerinde yuvarlandı geçmişim
Elbet geçti zaman,
Gölgesinde bıraktı körelmiş kalpler,
Ve çift köşeli suratlar.

Hayatın durağına sürüldüm bir başıma
Mutluluğumun geçmesini bekledim
Mütevazi kişiliğim diretti hep,
Ama ikinci yolu bulamadım.
Kaçtım ruhu körpe olanlardan
Karamsar cümlelere hep mi kalem tuttum?

İhanete uğradı noktalar, kullanıldılar.
Kaderleriydi süslü cümlelere imbat estirmek
Anlamı unutulmuş mırıltılar eşliğinde,
Kendi sonlarını getiremediler.

12/10/2018