İlk değil bu son dediklerin

Açım;
doğranmış ruhlar kaynatıyorum akşam yemeğine
ve hiçbir yerde satılmıyor ruha katılan tuzlar.
üşüyorum;
yandığında ısıtmıyor bekletilmiş anılar.
yolcuyum;
ek ücret ödemiyorum zihinler arası yolculukta.
hiçbir işe yaramıyor,
yine yolcuyum ve üşüyorum,
çok üzgünüm
ne yapsam nafile.
misafirsin benim gibi sen de
ilk değil bu son dediklerin!
doğranmış ruhlar kaynatırken akşam yemeğine
rağbet görmüyor fedakarlıklar
evet
ruhumu dilim dilim kestiğinden olsa gerek
tatsız, tuzsuz
içilmiyor bu aralar çay.