Sen, bende yaprağı solmayan çiçek,
Gözlerimde yıldız, içimde közsün.
Bir cihan mahşere varıncaya dek,
Bırak, kirpiklerim gözünde ölsün.
İlk defa yıkıldı kolum, kanadım
İlk defa ram oldum bir kelepçeye
Sonsuz voltaları ilk kez tanıdım
Bir ışık demeti girdi hücreye.
Ne zormuş kavramak, olacakları,
Ölü sahillerde fırtına varmış.
Bir yalancı şafak kızıl tanları,
En güzel çağında yırtar atarmış.
Şimdi ben, bir nehir coşkusuyla dik,
Sana gelmekteyim ölmezse zaman.
Her sabah bahçemde solgun gelincik,
Al kanlı gülünden dilenir aman.
İşte böyle, hayat bir kısa hüküm,
Hükümler an gibi buruk ve acı
Beş doğum, on yaşam ve altmış, ölüm,
Ölüm, yirmisinde bile baştacı.
Sular hayat verdi küçük çiçeğe
Yapraklar renk buldu bir damar kanda,
Çıktı ayaklarım dipsiz tümseğe,
Seninle, bu güzel sonsuz vatanda.
Kayıt Tarihi : 30.3.2007 02:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tarih: 12.12.1999
![Ahmet Nuri Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/30/ilk-defa-sana.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)