İlk defa Şiiri - Aliş Gülden

İlk defa
lise yıllarında
ellerini tutmuştum
daha o yıllarda
ben kendimi
sende unutmuştum
efsunlu gecelerde
yıldızların altında
bir gün karşılarız diye
pembe panjurlu evlerde
kendimi avuttum
düşen sarı yapraklar
kovalarken mevsimleri
yıllar yılı ta uzaklardan
gelen yılkı atları gibi
alabildiğince özgür
yaşayalım diye
birgün karşılaşırız diye
avuttum kendimi
krıstal beyazı
aydınlık yüzünden
meleklerin getirdiği
ışık hüzmesi gibi
yüreğimdeki sönmeyen kıvılcımı
senden başkası zapt edemez
gel söndür sevgili dokunaklı buse ile
serin yaylaların
sert dağların çiçeği
menekşe gözlüm
ışıltılı pınarların coşkusunu
baharın sıcaklığını
ısınmış toprak buğusunu
doldur yüreğine
menekşe kokulu yarim
erik dalı gibi ince
söğüt dalı gibi narin ellerinle
oku yıllardır
kanayan bir yürekte
çöreklenmiş bir yara
gibi duran sevdanın öyküsünü