İlk Defa Şiiri - Özdemir Aydın 2

sığındığım dağlara kar yağmıştı.
karanlık geçmişimden çıkmış, ilk defa umuda tutunarak yürürken
rüzgâr uğultulu sesinle yeniden yaşamaya başladım.
her sabah uyandığımda, acaba o da uyandı mı
gece güzel uyudu mu, telaşını yaşarken
nasılsın, iyi misin, kahvaltı yaptın mı demekten başka bir şey diyemedim.
yumruk kadar yüreğim 1 80 boyuma sığmazken
gözlerin iki süvari misali gözlerimi tutuklar.
gece üstüme yıkılırken
söylemeye cesaret edemiyorum
korkuyorum
hayatımda ilk defa
ilk defa tir tir titriyorum...

hani bir defasında demiştin ya hem bedenen, hem ruhen çok yorgunum. bir yel esse hazan yaprağı gibi dökülürüm, hah işte ben, şu an tam öyleyim.
halbuki ben, ömrümün yarısı dağlarda geçmiş, cihangirin çığlığını bıçakla kesmişim.
şimdi öyle değilim
acaba dışarı çıktı mı, üzerini İyi giyindi mi, acaba birisiyle konuştu mu, benim gibi bakan oldu mu
sorularına cevap ararken
korkuyorum
hayatımda ilk defa
ilk defa tir tir titriyorum.

hani diyorsun ya kusura bakma, ben kimseyi sevmem, bu yaştan sonra geçici hevesleri kaldıramam.
bende ilk defa günah rengi gömlek giymiş, sırat köprüsünde titriyorum.
kapılmışım diclenin kızıl saçlı sularına
ırmak ırmak akıyorum
korkuyorum
hayatımda ilk defa
ilk defa seviyorum
sevgili...