İlk defa Şiiri - Mustafa İlhan 2

İlk defa, ilk defa
Bugün ilk defa
Uzak kaldı gökyüzüm benden
Güneşim bulutlara teslim
Bıçağın kör ağzında
Hafiften sinemde ürkeklik
Günlerden yine sen
Asi gibi akar yüreğim tersine

Öyle bir gülüşün var ki
Öyle bir bakışın var ki
Seni severek başlamak isterim
Sen bulutsun gözlerimde
Yokluğunda gözlerim nemleniyor sana

Susmuyor yüreğim
Anlamıyor düşlerim
Ne aklıma, ne içimi kasıp kavuran
Herşeye geçmiyor sözlerim
Şeytan bile günah beklemezken
Seni severken günahkâr oldum

Ben seni Deyrul Zafaran'a benzettim
Severken seni
Sultan Ahmed'in gölgesinde aşk oldum
Severken seni
Nemrut'un yıkılan taşlarında yazıldı sevdam
Severken seni
Saçlarının arasında yıldızlara tutuştum
Severken seni

Yürür kalabalıkların içinde toprak
Titrer sana ayrılan zaman
Ve heyecan dolu bitmek bilmeyen saatler
Fokurdayan elma kokusu nargilede ki dumanlar
Dumanında aşka yanan ciğerler

Seni soytarıların konuştuğu
Şarkıların sustuğu
Sessiz kalan düşlerinin kıyısında
Gözlerin insanı sömürdüğü
Dünyada keşfettim

Seni almak
Esir kalmış hayalleri
Sömürülmek istenen kenti
Kurtarmak gibi olsa gerekti
Cezayir'in tutsak sokaklarında
Kurtarılmayı bekleyen aşklar gibi
Seni alıp yüreğime ölürcesine sevmek

Gel gonca gülüm
Gel vedalar olmadan beklediğim
Umutlarımı yarınlara bırakmadığım
Gel şafak sönmeden
Gözlerinde nem olup kaldığım

Gel selvi boylum
Aşkla, hançer saplarcasına
Gel uzaklarda ki hasretim
Dinlerken acısına göz yaşı döktüğüm
Yeniden doğduğum dilek ağacım

Gel sokaklarımda gün ışığım olan
Fırat'ın Dicle'ne karışırken
Akşamın gözünde
Gecemin ay ışığı yakamozunda
Türkülerin kendisini maviye çaldığı gönül sayfam

Geceyi her defasında öldürebilirdin
Beni bir defa öldürebilirdin
Sokaklarım soğuktu
Cebimde metelik olmayan
Fakirdi yaşarken herşeyim
Zengin olandı seni seven gönlüm

Ben ne petroldüm Irak'ta insanlığa son veren
Ne elmastım Bostvana'da paraya benzetilen
Ben Ortadoğu'da kurşun sıkılmış yara
Gözlerden ırak kalmış
Yüreğinde bağımsızlığını ilan etmiş
Kalbi liman bilip demir atmış gemiydim

Gülmüyordu türkülerim
Gülmüyordu sözüm
Gülmüyordu içim
İzmir'in Levanten köşklü caddelerinde
Dolaşıyordu yalnızlığım
Sahibi olmak istediğim başkenti ararken

Emeğini verdiğim sokaklarda arıyorum
Bolivya'nın içinde Guevara gibi
Özgürlüğe ölürken
Küba'da inançların güzelliğini
Yaşarken
Amerika'nın leş kokan
Fransız'ın acımasız
Sömürgeci dünyasından kaçarken
Seni arıyorum

Çocukluğum büyümesin
Tomurcuklarım gül olup açmasın istiyordum
Sular bedenimi yıkamasın
Hiç doğmasın istiyordum
Toprak kokan yüreğim ve sen

Bekliyordu tutsaklaşmış hayallerim
Yıkılacak tamiri olmayacak duvarlarım
Bit pazarlarında düşlerimi satılığa çıkaran
Emperyalizm tutkunları

Sokaklarım ateş fıçısı kaynıyordu
Sokaklar sen yanıyordu
Söndüremiyordum
Neyleyim sen yanan yüreğimde
Kitapları sayfa sayfa okusam
Çiçek pazarında nar çiçeklerine benzesem
Pıhtılaşmış damarımda sana aksam

Seni Karadeniz'in yeşilinde
Afrika'nın kırmızılaşmış dünyasında
Aşkı maviliğe benzettiğim Ölüdeniz'in kıyısında
Sevdim güz baharım
Ben seni sarmaşık çiçeklerin bestelendiği
Şarkılarda söylendiği
Geriye dönemediğim sokaklarında sevdim seni .