İlk defa Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Bu akşam ilk defa ağladım
Penceremin önüne oturup
Sokağı seyre dalarken
Yüreğime bir iklimin soğuk
Esintisi düşerken
Gözyaşlarıma vuran dalların
Arasında
Hayallerimin rengârenk sevişmelerinde
Kulağıma fısıldayan anıların arasında
Rüyalarımın buğularının arkasında
Gökyüzüne çizdiğim sensizliğinin
Bulutlarının arasında
Bu gece ilk defa üşüdüm
Kapımın zilinin her çalışında
Evimin önüne duran arabaların
Gidisinde
Sokak lambalarının her sönüşünde
Gözaltlarıma konan çiziklerde
Resmini tutan ellerimin hatırlarla
Titreyişinde
Kuşların cıvıldayışında
Duvarların sessizce yankılayışında
Bu gece ölüyorum
Hareketsiz sessiz kelimelerimle
Saatin yelkovanın akrebinin gölgesinde
Dudaklarımın mırıldanmadığı türkülerin
Nakaratlarında
Keyfimin hüzünlü sarmalı kefenlerle
Giden tren vapurun seslerinde
Dalıp giden toprağa düşen hayallerimle
Kapımı çalan sensizliğin celladıyla