İlk defa o çiçeğe veremedim suyunu
İlk defa istemedim pencereye yürümek
Tutundu parmaklarım o ruhsuz perdelere
Kapattım odalara vazgeçmiş o ruhumu
Bu odada ben benim
Burada yalnızlığım
Burada yüzüm aynı
Aynı renkte saçlarım
İnandıklarım kimdi
Kimdi sarıldıklarım
Kimdi beni yaşatıp
Kimdi beni öldüren
Belki bir sesti öyle; huzuruna koştuğum
Adımı senden başka hiç kimseden duymadım
Kaldırdım yokluğunda bütün resimlerini
Bana ben gibi bakan bi resim bulamadım
Düşüyorum ilk defa tutunurken kendime
İlk defa kendimi seninle vuruyorum
Gözlerim duvarlarda bir mavilik ararken
İlk defa seni değil; ölümü görüyorum........
24/03/2013
Kader ErimKayıt Tarihi : 24.3.2013 02:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaleminiz ve o güzel duyarlı yüreğiniz
hiç incinmesin böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için doyulmaz bir paylaşım
yürekten alkışlıyorum sen sevgili kardeşimi
kutlarım başarılarınızın devamını dilerim
TÜM YORUMLAR (5)