İlk Defa-1 Şiiri - Aşık Muhammed İkbal

Yeşil özlerinde baharı seyrettim sessizce
Eski deliliklerim canlandı birdenbire hayalimde
Bir kıpırdanış, bir dürtü furyası koptu kalbimde
İlk defa olmuştu bende aşk, böylesine delice

Aşk, sensizliği sende seyretmekti bende
Aşk, asayişsiz bir serseriydi sensizliği seyirde
Aşk, bomba gibi düştü gündeme seni ilk gördüğümde
İlk defa kendimden geçmiş, ilk defa ağlamıştım sessizce

Umutlarım yeşerirdi seni her ördüğüm saniye
Yüreğim göçerdi yerinden, göz göze geldiğimizde
Hafakanlar basardı aniden, seni içimde hissettiğimde
İlk defa haykırmıştım delice, bulduğumda seni kendimde

Yaşam seninle dolmuştu, mana sende doğmuştu
Sevinç sendeydi, mutluluk, aşk her şey sende
Yüreğim yüreğini ateş-i aşkında bulmuştu
İlk defa bağlanmıştım güzel bir kızın kalbine

Aşk denizine seni gördüm de daldım ben
Ateşim alevlendi sana hayran olduğum zaman
Kendimi boşluğa bıraktım, manasızdı bende ten
İlk defa doğmuştu aşk gönlüme, seni gördüğüm an

Aşkmış meğer ıstırapların en büyüğü
Aşkmış meğer bülbülün dilinde öttüğü
Aşkmış meğer Kerem’in Aslı’da bulduğu
İlk defa durağıyım aşkın gelip durduğu

Gül kırmızısı akşamda ne güzel olurdu sana bakmak
Kuşların cıvıltısı arasında incecik sesini duymak
Seninle oturup dertleşmek bir kenarda, seninle ağlaşmak
İlk defa yaşadım hayatımda aşkı, hülyalara dalarak
Bütün bunlar tamamen sanaldı, hayaldi
Gerçek olması bir yana, yalanı bile güzeldi
Şu garip gönlüm için sensizlik bir elemdi
İlk defa kalbim bir yalanı delice sevdi

Dipsiz kuyulara haykırdım sana olan aşkımı
Yırttım, aşktan yanan bir mecnun gibi bağrımı
Unuttum her şeyi, hissetmez oldum acımı
İlk defa içime gömdüm debdebeli sancımı

Aşk ki sendeydi onun tüm manası
Zordu onu senden uzaklarda bulması
Ulaştığında san muhaldir durması
İlk defa zordu bana, seni başkasına sorması

Usulca ağlarken gözlerim, uzaklara daldı kalbim
Bir açıklama, mantıklı bir izah bekliyordu beynim
Düşüncemde ne varsa ola ki senden başka
İlk defa bu kadar çok, acımasızca çiğnedim

Aşkın o kadar büyüdü ki bende her şeyimi kemirdi
Senden sonra aradım da bulamadım kendimi
Söyleyemedim bir süre, yutkundum hislerimi
İlk defa yaşadım ben, bu kadar büyük sevgiyi

Bunca yıl neredeydin sen ahu gözlüm
Meğer ben sensiz yıllar yılı ölüymüşüm
Varlığında da yokluğunda da belim büklüm büklüm
İlk defa bu kadar çok kederlerde süzüldüm

Yürürken ağır ağır koridorlarda
Gözlerim hep seni aramada
Yüreğimse sızlayarak çırpınmada
İlk defa teselli buldum arabesk şarkılarda

Akkor gibi yakmağa başladı ateşin beni
İçimdeki yangından sema ve arz titredi
Bir kerecik de olsa görsem diye gölgeni
İlk defa telaşla aradım gözlerini

Ve o an… Firkatin yaban olduğu zaman
Bir çığ gibi koptu içimde her şey
Birden bire tam tersine döndü devran
İlk defa ilan-ı aşk yapacağım zaman

Karanlığın soğuğunda titreyerek beklerken seni
Duyabilmek için o nazenin ve titrek sesini
Birden ulaştı acı haber deldi geçti sinemi
İlk defa hissettim şiddetle dokuzluk depremi

Bir sarsıntıdır ki içimde dur durak bilmez
Yıkılır birden hayalim, taze ümitlerim
Şarıl şarıl akan kanımın ardı kesilmez
İlk defa ömrümde, umudumu tükettim

Her şeye razıydım, yeter ki konuşsaydın benimle
Hazırdım ben sövülüp, ağır tokatlar yemeye
Hak’tan gelmiş her şey yer yok “keşke” demeye
İlk defa hissettim kaderi hemencecik dibimde