İlk Cemre Şiiri - Serap Davarcı

Ayaklarım sana geliyormuş
Aslında ayakların bana
Adımlarım sana geliyormuş
Aslında adımların bana
Yüreğim sana geliyormuş
Aslında yüreğin bana
Hep o yokuşta karşılaşıyorduk
Sadece biri idin benim için
Yanımdan usulca kayıp gidiyordun
Hep o yokuşta karşılaşıyorduk
Sadece biri değildim senin için
Yüzüne bile bakamadan
Bilmeden
Yanından usulca akıp gidiyordum
Seni görünce sabahın o en yalnız saatinde
Yıldızlar kaplıyordu o adsız yokuşu
Çiğdemler, laleler, her yan çiçek bahçesi seni görünce
Yanındakine yüzüğü var mı dedin, usulca yanından kayıp gittim
Ayaklarım senden gitti
Aslında ayakların benden
Adımlarım senden gitti
Aslında adımların benden
Yüreğin benden gitti
Yüreğim
Yüreğim senden gidemedi ama
Yüreğim
Zavallım benim
Bir damla suya hasret çatlak toprak gibi paramparça yüreğim
Can suyu verilmemiş körpe fidanlar gibi boynu bükük yüreğim
Yüzünü bile görmediğim nisan yağmurum
Sen yüreğimdesin bıraktığın yerde
Hiçbir zaman bilmedin, bilmeyeceksin de
Şimdi nerdesin, kimbilir nerde…

Serap DAVARCI