İlk Cemre Şiiri - Murat Işık

İlk cemre düştüğünde yüreğime
Bilemezdim kanımı böyle kaynatacağını
Bilemezdim buğu olacağını gözlerime
Gözlerimden çiğ tanesi damlatacağını
Ve bir gün böyle bensizliğe yanacağımı
Alacağını bütün benliğimi elimden
Sensizlikte beni bensiz koyacağını
Ve çözüleceğini
Sımsıkı sakladığım kelimelerin dilimden
Bal olacağını... zehir olacağını...

Binbir masal sanıyordum hayatım
Bilemezdim bir rüya kadar kısalığını
Bir varmış ve bir senden öncesi yokmuş
Böyle başlamış meğer bütün hayat masalım
Ve muradına eren yokmuş bu masalda,
Bir son yokmuş...
Sensiz ve bensiz geçmiş çoğu zaman
Sensizliğe çare düşlerken
Bensiz kalmış kahraman
Az gitmiş uz gitmişte bulamamış
Ne seni ne benliğini
Dere tepe düz gitmişte
Yenememiş çaresizliğini