İlk Cemre Şiiri - Turan Çarboğa

İlk cemre gözünden düşer gönlüme
Sonra açar güneş, haber yok kardan
Birkaç çiy tanesi damlar alnıma
Yağmurla bir muştu gelir bahardan

Bir nevruz ateşi yaktın içimde
Gözlerin pınardı, aktın içimde
Keşke gitmeseydin tektin içimde
Sen geri gelseydin geçerdim serden

Yüzünü görünce küser çiçekler
Bağlandım sesine kesmez bıçaklar
Her gece kalbine gelir kaçaklar
Her gece umudum atılır surdan

Derdimi mektupla yazar yollarım
Bu mektup giderken yiter yıllarım
Takatim kalmadı tutmaz ellerim
Önüme çekilen perdeler sırdan