İlk Ceket Şiiri - Kamil Serdengeçti

Onlara da söyleyin komasınlar beni
İyi günler dileyin anlasınlar beni
Küçücükten sevdim ellerini,gözlerini
Kimi ok, kimi ipek okşar gibi dillerini
Ilıktılar, âcizdiler ve bilmezlenirlerdi
Kendilerinde başlar ve biterlerdi
Ve bunu kudret yaparlardı helva gibi
Vardılar, insandılar, sahipleriydiler dünyalarının
Ellerinde tutarlardı çözümleri, bilir gibi
Ha diye açınca serpilecek gibi
Kederleri
Tutarlardı
Kahkaha,biraz korku ve alay yapıp saklarlardı
Satmak için bir yerde
Hepsinin bir tanrısı vardı ve kaçarlardı
Şefkat ile gülücüklerin bittiği yerde
Sokulur ve susarlardı

Bana sormadılar içimi
Dışım onlara uydu, aklım makastardı
Ve biçtim bir kadîm sabah vakti
Ruhumu ilâhilerle
Bir ceket dikmek için siyah düğmelerle…