Bir zamanlar - Yerküresi
Son bahar sabahı görmüştüm seni
Düşmüştü omzuna kızıl saçların
Hatta doğa bile çok mutluydu,
Kesmişti gökyüzü gür yağışları
Sen benim gözümde kusursuz melek,
Sanmıştım ki, dinmiş amansız felek
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Güzel noktaya değinmişsiniz. Zaten bu yüzden kitabın adı "Karanlıktan hatıralar". O aşırı duygusallığın doruklarında yazılmış şiirlerdir bunlar.
Her şeyin aşırısının zarar olduğu bedihidir. Sevmek olayı da aynen öyledir. Sevgi İlahi, fıtri, makul ve tıbbi ölçüleri aşarsa, hem sevene hem de sevilene faydadan ziyade zarar verir. Günümüzde yaşanan birçok olumsuz hadise, bu gerçeğin delili ve senedidir. Yani, sevmeye layık olan birisini kararında sevmek iktiza eder. Yoksa, iki cihanda da bedbaht olmak o kişinin kaderi olacaktır.
Güzel noktaya değinmişsiniz. Zaten bu yüzden kitabın adı "Karanlıktan hatıralar". O aşırı duygusallığın doruklarında yazılmış şiirlerdir bunlar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta