uçağa,
ilk binişimdi
koltuğum
kanadın gerisinde kalınca
uçak ininceye kadar
bekledim
boşu boşuna
kanat kopacak diye
uçağa ilk binişimdi
bulutsuzluğa erişimin de
o zaman anladım ki
gözler bir şey görmeyince
uzayda sınır çizmek nafile
kimi çizgileri radar gösterse bile...
uçağa ilk binişimdi
koltuğum
cam dibiydi
korkum ise can dibi...
Fikret Turhan-Yalova,
28.01.2015
Kayıt Tarihi : 28.1.2015 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!