Koca dünya darmi geldi
Yokluğun parçalıyor yüreğim
Babasiz sofranı tadi tuzu yök asla
El zanneder gülüyorum tasasızım gamsızım
Yaşıyorum Allah veren emanet canla amma sanki cansızım
Geçmek bilmez her gün artar can sızim ağlar kan
Konu sen olunca sızladım başım eğildi yerlere babam
Genç yaşta gurbet ellerini adımladım
Yurdumdan yuvamdan uzak kaldım
Sana hasret kaldım BABAM
Sen çocuklarına ömrünü verdin
Ben seni canimdam fazla sevdim amma derdine şifa bulamadım
Iş dedim malu dünya dedim
Hiç düşünmedim babam emanet
Sana hasret kaldım BABAM
Küçükken hep ağlardım arardim seni evimizin her köşesinden
Bulurdum okşardım o kar yağmış saçlarını
Çalışırdın yavrularim di-ye
Avuçlardım buz tutmuş ellerini
Hangi doktor bulabilir derdime şifa
Sen gittin gitti hayatın tadın
Kara yazmış felek benim bahtımi
Uzak kaldim anlamadim derdini
Hastane önlerinde şifa bekledim
Senin sağlıklı haberini gözledim
Azrail de peşindeymiş bilmedim
Mekanın cennet olsun CANIMBABAM
Ne acelen vardı bizleri bırakıp gittin
Anan Baban kardeşin çağırdı da onleri mu seçtin
Sen yetimdin babasiz bizi de yetim ettin
Şimdi ana kucağında yat BABAM
Ilk bayram sensiz kara bulut çöktü başıma
Kokunu yüzünü özledim canim babam
Bayramın kutlu mekanin cennet olsun
Beyazlarda nur içinde yat babam
Mira RakhmatovaKayıt Tarihi : 6.10.2019 08:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!