Zaman bir an durdu — belki de ben durdum,
Gözlerin değdi, dünya sessizleşti.
Bir yabancının bakışında buldum kendimi,
Ve o anda, kader gülümsedi gizlice.
Ve kalbim, adını fısıldadı ilk kez sessizce.
Rüzgâr saçlarını okşadı, ben sana baktıkça,
Ve dünya, seninle yeniden doğdu o anda.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta