İlk Bakış Şiiri - Hanifi Kara

İLK BAKIŞ

Sen gittin başka şehre, yandı yürek tutuştu
Sevdâlı bakışların, izi gönlümde kaldı.
Ömür geldi/geçiyor, ne diyeyim zamana
Öyle iz bıraktı ki, mâzi gönlümde kaldı.

Bu nasıl aşk Allah ım, beni sahraya saldı.
Aklım, fikrim her şeyim, inan ki sende kaldı.

Kavursa da nâr gibi, aşkın bacası tütmez
Aşka dûçâr olmadan, gönül Gönül ü gütmez
Vücut sanki şoklandı, elimi tutar tutmaz
İçime cemre düştü, sızı gönlümde kaldı.

Bu nasıl aşk Allah ım, beni sahraya saldı.
Aklım, fikrim her şeyim, inan ki sende kaldı.

Neşterini atsa da, tabip kalbimi yarsa
Belki şifa bulurum, o yâr; yaramı sarsa
Derdest etti her şeyi, aşka dâir ne varsa
Hepsini aldı/gitti, nazı gönlümde kaldı.

Bu nasıl aşk Allah ım, beni sahraya saldı.
Aklım, fikrim her şeyim, inan ki sende kaldı.

Sanki ateş saçılır, gözlerin karasından
Kara, öldü/ölecek, bu aşkın yarasından
Bir şelâle misâli, dudaklar arasından
İnci gibi dökülen, sözü gönlümde kaldı.

Bu nasıl aşk Allah ım, beni sahraya saldı.
Aklım, fikrim, her şeyim, inan ki sende kaldı.

Uzaklarda durma gel, gel de yâr şimşek gibi!
Şu karanlık geceme, çak da gir şimşek gibi
Ne olduysa o an da, çarptı bir şimşek gibi
İlk bakış vurdu beni, gözü gönlümde kaldı.

Bu nasıl aşk Allah ım, beni sahraya saldı.
Aklım, fikrim her şeyim, inan ki sende kaldı...

Hanifi KARA