İlk Bakış Şiiri - Mehmet Akif Gülhan

Oturdu karşıma
Buz kristali gözler
İçinde yanan bir ateş
Heyecan, kaf dağının nüvesi
Görmeyi bilene
Sadece bir sözü vardı
Sözüm söz cinsinden
Ya başa istenmedik haller gelirse
Korkusu,sarmış mı onu,sarmış
Ne yaşanmışlıklar vardı
Saklı kalmış,bir yerlerde
Satranç taşlarının hepsi piyon
Şah nerede ya vezir,ya at
Şah mat’a ramak mı kaldı ki
Ya yenmeye şartlanmışsan
Ya karşı tarafın çığlığı
Çocukluk resimleri
Başka bir evrenden sanki
Ya annen,hüzne bak yüzündeki
Sanki o hiç çocuk olmadı mı
O bilmez mi topacı,sekseği
Geçmedi mi o kararsız yollardan
Söyleme ben bilirim,anlarım
Ama kuşku duyarım
Sen, ne anlarsın diye
Sen, anlarda yanılırsın diye
Sonu olmayan bir rüya
Yine de gülen yüzün
Sorgulayan bakışın
Ve o sıcaklık
Ben,ben var ya ben
Ejderhaların başına binmişim de
Alevlerini yalamış yutmuşum
Hani gök kubbe
Hani uçsuz bucaksız okyanuslar
Hani cehenneme taş çıkaran
Çöller var ya
İşte ben, işte ben
Ta oralarda unutulmuşum

Mehmet Akif Gülhan 07.04.2006 Saat 19.08