seni ilk gördüğüm gün dağınıktı saçların
elinde bi çanta günün yorgunluğu üzerindeydi
ve gözlerin bişeyler arıyordu
sanki bu hayat sana fazla gelir gibi
başka dünyalardaydın
seni ilk gördüğüm gün
çırpınan bi kalbim vardı
herşeyden vazgeçmiş
ne bir umut kaldı
ne yarına serzeniş
seni ilk gördüğüm gün
hayata yeni başladım
arındım günahlarımdan
gittim şeytan taşladım
seni ilk gördüğüm gün
doğduğumda kucağında kendimi bulduğum
annem geldi aklıma
annemden sonra sende buldum o sıcaklığı
ve samimiyetin...
M.C.A
Mehmet Cem AltunbekKayıt Tarihi : 7.7.2011 18:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!