İlk Ayrılık
Tarihi sormayın hangi gün diye,unuttum
Ayrılmadan ayrılığın burukluğu ilişti canıma
Son gecem
Annemin soluğuna şimdi dahada kulak kesildim
Sesinin tonunu ezberliyorum şimdi
Ayrılmadan saatler önce
Annem,ayrılmadan hasretin düştü soluma
Bana seslenmeni ezberliyorum
Daha da yakın durmak istiyorum varlığına
Kalbinin ritmiğini ezberliyorum şimdi
Ellerine daha da dikkatli bakıyorum artık
Gözlerime okutturuyorum avuçlarındaki her çizgiyi
Yokluğuna saatle kala
Uğurladığımız maziye daha bir muhtacım
Yavrum deyişine daha da bir muhtacım
Şimdi sesinin tınısına kulak kesildim
Yankısı hiç kesilmeyecek bir şekilde
Seslenişlerini dinletiyorum duyularıma
Annem
Bereketim,meleğim
Az kalmış işte
Sabaha uğurlanıyorum, ne umuduyla?
İlk defa ayrılıyorum senden
Tatmadığım bu acı uzak bilirdim bana
Galiba hayat bu demek:
Alıkonulmak yüreğinden
Yaşama atılmak mı acaba senden uzak kalmak?
Yanında atılamaz mıydım hayatın kollarına
Cilveliymiş işte hayat
İllede gözyaşı olmalıymış
Yaşama atılan gençlerin ömründe
Yokluğuna dakikalar kala
Odalarımız yan yana
Belki sen de uyumuyorsun benim gibi
Evladım dayanabilir mi bu özleme diye düşünüyorsun
Ve eminim ki
İçinde yanmaya başlayan bir ateş var
Sarıyor her yanını bir yangın
Damarlarındaki kan
İletiyor vücuduna şu soruyu:
Dayanabilir miyim evladımın yokluğuna
Annem
Eminim ki
Uyumuyorsun sende
Gözlerini dikmişsin evladın gibi boşluğa
İçinde daha şimdiden yanmaya başladı bu aşk:
Evlat aşkı
Emin ol ki varlığımın sebebi
Aynı anda yandı içimizde bu aşkın ateşi:
Anne aşkı
İşte ayrılıyoruz
Son gecemiz gözyaşlarına teslim oldu
Son gecemiz acıya gebe kaldı
Annem;
Soluğum,herşeyim
Azizliğinin tarifini yapamıyorum
Kelimeler düğümleniyor kalemimin ucuna
Kutsallığını yazamıyorum
Güzel annem
Nefesini değdir son kez yüzüme
sebebim;
Helal et ödemesi imkansız hakkını
Eşarbına değiyor yağmur misali gözyaşın
Ağlama desem biirim nafile
Gözlerinden evvel yüreğin çağladı benim gibi
Merak etme ilk gözağrım
Hayatı öğreniyorum böylece
Merak etme sebebim
Döneceğim
İçimizdeki bu ateşin
Bizi kasıp kavurduğu gece
İşte melek yüzlüm,esmerim
Böyleymiş ilk ayrılığın sahnesi
Kara bulutlar,kasveti bir sabah
Karanlığa hapsolmuş güneş
Ay kararmış,sular kabarmış
Gözlerimiz kan çanağı olmuş
Rüzgar uğultusu feci
Neyin gereği bu burukluk,
Bu veda neyin nesi?
Anlayamıyorum
Anlamlandırın bu gözyaşı seliniİ
Anlayamıyorum
Anlamlandırın bu elemi.
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir 18.09.2003 tarihinde yazılmıştır.zaman gece yarısı acı ve gözyaşı hatsafhada.İlk defa annemden ayrılıyorum.tatmadım daha önce bu acıyı. şaşırıp kaldım başımı gömdüm yastığın altına ağlıyorum.Dayanamadım gözlerim doldu taştı. Anlatmak istedim bu halimi ve bu şiiri yazdım... Kalem değilde gözyaşlarım dillendirdi bu şiiri. Ertesi sabah Erzincan yolcusuyum. Bilmediğim bir iklim memleketine gidiyorum ne umuduyla? Dersaneye.. Adam olmak için terkediyorum sevdiklerimi. İnşallah layıkıyla ifa ederim bu emeli... 19.09.2003 Yine bu şiir üzerine.. yıılar önce yukarıdaki nağmeleri yazmıştım.. Adam olmak için uzaklaştım sevdiklerimden annemden.ve şimdi o emelimin yarısındayım. mahcup olmadım aileme sevdiklerime. öğretmen olma yolundayım. yaban dediğim memleketi özledim şimdi. o dersane sıralarını o yaban memleketin güzel insanlarını özledim Şimdi. Hayatı da öğreniyorum galiba acıyla yoğrula yoğrula.. Sevgilerimle.. 04.04.2007
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
Sevgili kardeşim : Barış Karagöz
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir yarışmasına gösterdiğiniz ilgi ve sevgili annelerimize şiir armağan ettiğiniz için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
bakıp geliyorum...
geldim ... anne sevgisini işlemiş şairimiz burada ,,, sanırım şiir yarışması için yazılan bir şey bu...yok bu şiir dereceye girmez...mansiyon bile alamaz bilgin olsun...yahu madem karşılaşıyorum aha bu şiir diyeceğim bir anne şiiri çıkmadı...yok bir tane çıktı ama onu da unuttum... :)
neyse kötü hele hikaye bölümüne yazdığın açıklama hepten kötü...
TÜM YORUMLAR (3)