Maziye zincirlenmişti birzamanlar kaderim. Kalbime de zincir vurulmuştu sanki. Fırtınalar hep içimde dolmayan bir boşluk ise benimleydi hep. Suna'nın gözyaşları durmadan akıyordu. Oturmuştu bir banka, gelene geçene aldırmıyordu hiç. Biraz evvel bir holding binasından çıkmıştı. İlk aşkı, ilk sevdiği birzamanlar komşusunun oğlu olan Ahmet'i ziyarete gelmişti. Senelerdir görmemişti onu. Öyle bunalımdaydı ki.. Yeni eşinden ayrılmış sanki bir iki laf edecek birini aramış ve Ahmet' i görmeye gelmişti. Sevinçle girdiği yerden ağlayarak çıkmıştı. Ahmet'in bir sene önce öldüğünü öğrenmişti.
Oysa lisede birlikte okurken üniversiteyi bitirip evleneceklerini söylüyorlardı birbirlerine.
--Bu ağaç bizim olsun Ahmet
--Tamam canım
Hemen kalemini çıkarıp ağaca bir kalp çizmiş ve içine isimlerini yazmıştı Ahmet.
Düşüncelere dalmıştı Suna. Apartopar banktan kalktı. Edinekapı Mezarlığına
gitti. Ahmet'i görememişti ama mezarına gidecekti. Bulacağına inanıyordu. Arkadaşları tarif etmişti.
Tamamını Oku
çok teşekkürler sevgili menekşe
senin hikayelerin dinlendirici oluyor
birde aşk ve sevgi üzerine hele ki olunca
yüreğine sağlık
kibar
Aslında bu güzel hikaye ibretlerle dolu
Çoğumuz sevdiklerimizin değerini bilmeyiz onların başına bir şeyler gelince yada ölünce asıl acıyı o zaman çekeriz oysa artık o duymaz ağlasakda sızlasakda faydası olmaz bu bizim içimizdeki sevginin bitmediğini gösterse bile...Duygulu güzel bir hikaye yüreğine sağlık arkadaşım
Yazmak kaleminize yakışıyor.Şiirlerinizi de yazılarınızı da haz alarak okuyorum.Tebrikler kardeş.
-Ahmet ben geldim.
Gözyaşları durmuyordu.
-Bak canım sana kırmızı güller getirdim. Bir zamanlar sen alırdın hep bana.
Şimdi ben senin için aldım.
-Nekadar seviyorduk birbirimizi. Neden ayrıldık biz. Mutlu olacaktık oysa..
Nişan yüzüklerimizi bile almıştın. Gençlik işte mantıklı düşünemiyor ki insan.
Hem ağlıyor hem konuşuyordu Suna.
Menekşecim hüzünlü bir aşk öyküsü...Hayat bu herşey yaşanıyor ....Teşekkürler yüreğine :))
sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta