Biniyordum otobüse..
Gençliğimin verdiği uçum uçum sevda yelleriyle...
Beklediğini bildiğim durağa varmak,ne bitmek bilmez bir çileydi o yaşlarda.
Yaklaştıkça binbir kelebek,mide boşluğuma hücum ediyordu sanki.
Şairin dediği geliyor aklıma
"Ömrümün en uzun ömrümün en kısa..."
Evet sevda yolumdu o benim..
Gittikçe gidesim..
Sevdikçe sevesim...
Bir tutam hevesimdi..
Sevda yolumdu o benim..
Mahallenin en yakışıklısıydı.
Yada benim gözümde öyleydi.. Bilmiyordum.Bi ldigim tekşey O'nu gördüğümde kalbim bana ait olmuyordu..
Biniyordum otobüse...
Beklediği durakta beni görüp biniyordu yanıma..
Nasılda sıcacık bir hoşluk yayılıyordu..
Kokusu burnumun dibinde..
İlk aşkımdı O benim..İlk heyecanım..
Çocukça masum yanım,omzuna yaslanıp huzur bulduğum..
Birlikte Ankara'nın her sokağına iz bıraktığım,Kuğulu parkta buz tutmusluğum,Atakulede gezinmişliğimdi O benim...
Her güzelliğimdin benim...derken,
Gençliğimin ilk aşk acısı oldun..
Gecelerimi K/ana bulayan
Gözyaşlarıyla U/yandığım ilk sevdam oldun benim..
Şimdilerde gülümseyerek anıyorum seni
Ya sen...
Sen....Anımsıyormusun beni....
27/03/2017
Kayıt Tarihi : 11.12.2018 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
