Nasil anlatayim bilmem derdimi
Yüregime yara koydun Yaylacik
Hiç bir tabip süremedi merhemi
Ilk askimi çaldin benden Yaylacik
Yukari mahalleden suya inerdi
Onu görmek beni mutlu ederdi
Gülyüzüne bakmak bana yeterdi
Ilk askimi çaldin benden yaylacik
Ne kadar güzel gözleri vardi
Yüzünde sanki günes parlardi
Keklik gibi seker gerdan kirardi
Ilk askimi çaldin benden Yaylacik
Harmanlara çikar onu arardim
Etrafinda döner seyre dalardim
Konusmak isterdim de utanirdim
Ilk askimi çaldin benden Yaylacik
Delice kaptirdim gönlümü ona
Diyemedim hiç asigim sana
Ne güven verdi ne umut bana
Ilk askimi çaldin benden Yaylacik
Ne bir evim vardi ne de bir isim
Geçim derdi ile agrirdi basim
Bu yüzden diyemedim olunmu esim
Ilk askimi çaldin benden Yaylacik
Hatir gönül için birisine verdiler
Kimbilir belkide günahina girdiler
Sanmam yeterince kiymetini bildiler
Ilk askimi çaldin benden Yaylacik
Çoktan görmedim hayli yil oldu
Sanirim simdi çok torunlari oldu
Bizim kavusmamiz mahsere kaldi
Ilk askimi çaldin benden Yaylacik
Güner der hata bende suç bende
Bilemedim bu yara kalacak tende
Unutulmiyor can çikmayinca bedende
Ilk askimi çaldin benden Yaylacik
Güner Kaymak / Amsterdam
12.04.2005
Kayıt Tarihi : 13.4.2005 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)