Hatırlıyor musunuz o genç dostu ;
Yumuşak bakışlı, bilge ve hoş duruşlu ?
Heyhat! henüz hayatının baharındaydı,
Kalbi sizin için yaratıldığını anladı.
Hiç yemin olmadı, hiç vaat olmadı:
Çok gençti, insan tanıyamaz onları;
Saf ruhu kendinden geçerek seviyordu,
Çekinmeden, dövüşmeden kendini veriyordu.
O şimdi sevgili idolünü kaybetti ;
Çok tatlı mutluluk bir gün bile sürmedi!
O artık hayatının baharında değildir :
O, hâlâ o günkü ilk aşkına aittir.
Marceline Desbordes-Valmore (1786-1859)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 29.6.2018 19:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!