İlk Aşk Şiiri - Orçun Alkan

Sana yazılan bir şiirdir okuduğun
Keyfe keder ömrümün küçük kahramanı
Sana döküldü bu duygular
‘ilk aşk unutulmaz’ ana fikrimin tam ortası
‘Sevmek ve özlemek’ fakir kalbimin zengin kafiyesi

Yine sen sevgilim, bıkıp usanmadan inadına sen
Bakmaya doyamadığım, bakmaya kıyamadığım sen.
Farkındayım, ne bir kâğıt parçası yeter yazmaya
Ne de bir zaman dilimi anlatmaya.
Öyle bir sancı ki göğsümdeki
Uykuya isyan ettiriyor geceyi yırtarcasına çığlıkla.
Senli anılarım kaplıyor etrafımı sabahlarına varamadığım gecelerde
Sensiz her an’ım anlamsız geliyor bunalıyorum
Gözümü kırptığım kadar görüyorum hayalini
Uyanmaya korkuyor, yanımda olmadığını bilmek istemiyorum

Çok uzaklarda bakıyor sihirli gözlerin
Bense uzakları özlüyorum ve gözlerimi sıvı tüketiyorum

İlk aşkım olduğunun farkına vardığım günlere dönebilsem keşke
Sarılsam sıkı sıkı bırakmasam son aşkım olduğunu bilirmişcesine
Seneler sonra desem, seneler sonra yine seviyor olucam seni
Şimdiki çocuk neşemle, karşılıksız, tertemiz…

Sensiz geçen senelerde ne güzel anlar yaşadık haberin yok
Yağmurda yürüdük mesela, denize taş, kuşlara simit attık
Sen omzuma yaslanmayı severdin, ben dizine yatmayı.
Olur olmadık güler, birbirimize sarılır ağlardık
Kimseyi umursamazdık, bilirdik ki sevmek günah değildi,
Ve bilirdim ki sabah uyandığımda gözümün kenarından akan bu sevginin bedeliydi.

Şimdi nasılsın bilmiyorum,
Yanında bir can gidiyor belki, belki senin canın yanındakine
O ıslak sokakta yürüyor, o denize taş, o kuşlara simit atıyorsun.
Kim bilir belki de dizinde yatanın ben olduğumu hayal ediyor,
Yaslandığın omza yabancılık çekiyorsun.

Her kimleysen her ne yapıyorsan sevgilim
Biliyorsun ki ilk aşkımsın, bil ki son aşkımsın…