İlk aşk,
İlk fasıl,
İlk bakış,
İlk sır,
İlk susuş,
ilk dem.
Nasıl denilir çocuk’luk.
Ve yoruldum.
Göz kapaklarım yavaş yavaş iniyor.
Yine, seni görüyorum.
İşte!
Senden romanda yaratabilirdim.
En çok şiirin ahengine,
En çok şiirin gizemine yakıştın.
Zaman!
Tükeniyor.
Zaman!
Tüketiyor.
Acımıyor!
Söz, bitti.
Artık topladığım seni, dağıtma vakti.
Bir kez daha kal de.
Kayıt Tarihi : 24.2.2018 00:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
