İlk Aşk Şiiri - Tahsin Kıyak

Korkak yüreğimde el değmemiş
İlk aşkın heyecanı durur
Bilmem kaçıncı yaş günümde
Doğduğum gün anlıma yazılmışsın gibi
Bizi kutlarım her doğum günümde
Yanıbaşımdaymışsın gibi mutlu olurum.
İçimi sarsan deprem,sel,fırtına,felaketti
Öncesinde artçısı yoktu depreminin
Birden vururdu arttırarak şiddetini
Yağmuru yoktu bende,aşk selinin
Okyanuslara koşmak isterdim
Denizleri küçümserdim
Yüzümü okşayan yel gibi esip geçmezdi
Fırtına tutardı beni,yerden yere çalan.
Avuçlarında bozuk para saklanamazdı
Parmağına nişan yüzüğü sanırsam bulunamazdı
Onsekizinde yeni doğmuş bir bebek gibiydi
Belki de bu yüzden konuşuyor olması ilginçti
Yürürken sallanırdı gören sarhoş sanırdı
Ben onun için hep iyi bir arkadaş
O benim için hep en büyük aşktı.