İlk Aşk Şiiri - Hakan Çevik

Bir Dakika Hayat, Müsaade Et...
İçimdeki Bu İlk Buhranı Sökmem Gerek...
Dizginleyemediğim Geçmiş Halli Acımı,
Harflerimle Sorgulamam Gerek...

İlk'ti O...
Aşk'tı Bana...
O Ve Benden Oluşturduğumuz Aşk'tık Biz..!

Çocuktuk...
Kelime Dağarcığımızda Bizim Gibi Küçüktü...
Ama 'Seni Seviyorum'un Anlamını,
En Saf Haliyle Biliyorduk...

Masumduk...
Tenin Tene Değmeyeceğini Bildiğimizden Değil,
Utandığımızdan Anlıyorduk...
Sadece Yan Yana Oturur,
O'nun Elinde Beş Taş,
Benim Elimde Kırmızı Top,
Alfabemizi Tazelerdik, Kendimizle...
Birbirimize Dokunmadan da
Deli Gibi Sevdiğimizi Anlatırdık,
'Seni Seviyorum' Diyemeden...

Saftık...
İki Kötü Söze Kanardık...
Anlamadığımız Dillerden Kavgalar Ederdik...
O Bana Bağırırdı, Bende O'na...
Ama Asla Ayrılmazdık...
"Küsmeyi Büyükler Bilir,
Biz Daha Çocuğuz, Küsmek Nedir ki..? " Derdik...

Tertemizdik...
Hatırlıyorumda, Ev'cilik Oynardık...
Akşamları Gözlerimizi Parlatırdık,
Gözgöze Gelerek...
Yıldızlardan En Biz Olanını Arardık...
Daha da Aşk'laşıp Kenetlenmek İçin...

En Önemlisi de Aşk'tık...
Bazı Şeyleri Beraberce Aştık...
Çocuktuk Fakat Biz'in Ne Olduğunu Birbirimizden Anladık...
Hem Korkardık,
Ayrı Kalmaktan...
Ama Bu Korkunun Hemen Başımıza Geleceğini Hiç Düşünmemiştik...

Ayrıldık...
Hem de İstemeden,Zorla...
Bir de Hiç Görüşmeyeceğimiz Düşüncesi Aklımıza Bir Bir Sokularak...

O'nun Neler Yaşadığını Bilemem, Ama Ben...

O Hastaydı, Öldü Dediler,
Öldüm..!
Bütün Ahali Şahit Oldu Ölmelerime,Dinmedim...
Acımadım O'na, Kendime...
Ne Mezar Gördüm, Ne de Aşk...
O Diye Her Toprağa Sarıldım, Olmadı...
Aşk İlk Halinde Bile Bize Oyun Oynadı...

O'nu Sonra Toprak Haliyle Bile Hiç Görmedim...
Rüyalarımda Dön Gel..! Bile Diyemedim...
İlk Aşk'tı Bu, Yürekte Ne Kaldıysa O'ydu...

Şimdi Bile,
Benim Diğer İnsanlardan Tek Farkım Şuydu..;
O'nlar da İlk Aşk'larını Gömdü Çoğunlukla...
Fakat Kalplerine...
Oysa Ben En Aşkımı Gömdüm,
Bilmediğim Kara Toprağa...

Dediğim Gibi...
Aşk, İlk Haliyle Bile Biz'e Oyun Oynadı...