İlk aşk hiç unutulmaz, bu bir darb-ı mes’eldir,
İlk sevgili nedense, her güzelden de güzeldir.
Uzun yıllar geçse de, hatırası silinmez,
İlk aşkın acıları, hele hicranı hiç dinmez.
Görünmeyen bu yara, zaman, zaman kanarsa,
Tükenmez bir acıyla, gönüllerde yanarsa.
İşte o zaman aşk çiçeği, gül yerine kül verir,
Ne başkasını sever, ne ele gönül verir.
Aşk, aşk, aşk, yine aynı nakarat,unutulmaz bu acı
Kolay değil kopartmak, kalpdeki eşsiz gülü.
Yanıyor ilk aşkla, ters döndü ismimin Han-ı Gök’ü
Önümde bir tanem’in, yazdığı piyes gibi,
Yığın yığın şişeler, içinde dert avutan zıkkımın kökü.
N.Gökhan SONSEL
Nuri Gökhan SonselKayıt Tarihi : 3.10.2005 20:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Gökhan Sonsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/03/ilk-ask-139.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!