İlk Aşk Şiiri - Yılmaz Hüsrev

Bahardı ilk sevdiğim o güzel kızın adı.
İlk aşkımdan bir çiçek bana hatıra kaldı.

İlk uykusuz gecemi ilk aşkımla yaşadım.
Sevmek ne güzel şeymiş ilk aşkımla anladım.

Ayrıldık… O ilk aşkım sade bir bahar sürdü.
Gencecik yüreğimde damarlarım kurudu.

Yıllardı hiç görmedim ilk sevdiğim o kızı
Hep aradım, var mı ki bilmem yollar da izi?

Ömrümce ilk aşkımın özlemiyle yaşadım
İlk aşk unutulmazmış yaşayarak anladım.

Bahardı ilk sevdiğim o güzel kızın adı.
Deliler gibi sevmek, çocukluğumdan kaldı.

Her bahar geldiğinde o kızı hatırlarım
Onunla güzelleşir, şenlenir baharlarım.

Duydum! Evlenmişsin buğday benizlim.
Saygı duydum kutsal evliliğine

Hıçkırarak ağlamışsın bir zaman
Yaşlar düşmüş beyaz gelinliğine.

Sur çektim kalbime kimse giremez.
Sensiz bak bu dünya bomboş sevgilim.

Sarhoş olmak için içmezsen bile
Sensiz duygularım sarhoş sevgilim.

Bu ayrılık ikimizi de yıktı.
Nice kötü günler yaşadın bensiz.

Titrer duygularım kalbimde bir bir
Mezar taşlarına dönerim sensiz.