İlk Annem Şiiri - İlhan Kırbaç

Sütünün tadı damağımda sanki hala,
Sensizliği anlatamam be annem.
Sensiz geçen bayramlar,
Haram sanki hala be annem.
Yanaklarımda dudak izlerin hala,
Kimseler yatmadı yanımda,
Sıcaklığına doyamadım,
Ninnilerini duyamadım.
Anne diyerek önüme gelene sarıldım.
Daha on dört aylıkken ben,
Ayın on dördü gibiyken sen,
Bırakıp gidivermişsin be annem.
İşte o günden beri,
Günler karanlık bana.
Sanki köşenin birinden,
Çıkıverecekmiş gibisin hala.
Bir bebek görsem anasının kucağında,
O bebek ben sanırım,
Hala kıskanırım be annem.
Ve hep hüzün doludur duygularım.
Kavuşmamız belki de pek yakın be annem.