Ufukta alev alev yanarken bulutta gün
Hayatımda ilk defa ve sessizce ağladım
Ruhumda hisseyledim bir kulenin çöktüğün
Seni güneşle birlik yokluga ugurladım.
Yuvarlandı gözümden bir kor gibi kalbime
Her damlada bir çığın sonucunu yarattı
O yaşlarki son şekli vermişti benliğime
Ve yine en son izi yazık onlar bıraktı.
Kayıt Tarihi : 20.1.2010 01:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilal Bütün](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/20/ilk-aglayis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!