İlk Ağıt Şiiri - Tekin Bekar

Yalnızlık zordur arkadaş,
Hemde çok zordur...
Bırakıp giden de yalnızdır artık kalanda.
Alışması da zordur, kavusmasi da,beklemesi de, karanlığa saklanıp aglamasida...

Gece olmaya başlayınca sabahın zifiri karanlığı iyice kararır...
Hele saat üçü devirdi mi, iyice çöker kör olası karanlık, geceyle dövüşüm başlar, akrep ile yelkovan in tik takları arasında seni tartışırım.
Hırsımı, kırgınlığımı hatta sevdamı...
Öfkem o kadar büyür ki yalnız gecem de, yazdıklarımı silesim, kağıtları yırtasım gelir.
Seni düşünüyorum ya, seni düşlüyorum ya...
Bembeyaz kağıtlara değermisin değmezmisin gecenin şahitliğinde kalemim karar veriyor...
Dilim susuyor, kalemim yazıyor benden habersiz.
Görüyorum ki kalemim de kızgın sana, öyle kızgın ki kağıdı parçalarcasına bastıra bastıra yazıp çiziyor hayalini...
Ah bir bilebilse vefasız yüreğini,
O da yazmaz susar
Ve hiç düşünmeden öfkesini kusar
İşte yalnızlık; gece, kara kalemim ve beyaz kağıt
Bu da benden "SEVDAMA" sensiz ilk ağıt....