İlk adımda öğreneceksin
Yollar yürümekle başlar
Gittiğin her yer senindir
Kimsenin değil
Alıyorsan nefes
İçin senindir
Sonsuz yürüyüşte
Her şeyi biriktirirsin
Yollar senindir
Düşündüğün her şey senin
Beklemenin telaşı
Gitmenin yorgunluğu
Hepsi senindir
Acılar
Tatlılar
Mutluluklar
Hüzünler
Hep senin
Hepsi sana doğru gelir
Dayanabildiğin kadar insansın
Savaştığın kadar cesur
Kırmamak için gittiğin gidebildiğin kadar merhametlisindir
Merhamet yüreğin suyudur
Gökyüzünde sakladığın her şey senin
Sahip olamadıkların ise
Acıların hüzünlerin
Yanaklarına yağmuru getirenlerdir
İçini yakanlardır
Kahpeliklerdir üzen
Paylaşmazlıkların dünyası
Yalnızlığa sevdalanmış bir yürek
Çok zor ısınır
Yaşamak zorunda bırakıldığı dünyaya
Ölüm bile kesmez yalnızlığın acısını
Bir şeyler olmalı
İçinin sesini durduran
İçini özgür bırakıp susturan
İlk adımda öğreneceksin
Son adımda ise
Henüz bilmiyorum
Ama bir daha yürümek istemiyorum
Mümkünse bir gün doğumundaki bir resimde
Sonsuza kadar hapis kalmalıyım
İçimde olmayanların özlemini hissetmemek için
Kayıt Tarihi : 2.6.2007 14:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Hüdaşah Berkay](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/02/ilk-adimda-ogrenceksin-icini-ozgur-birakip-susturan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!