ilk adımdan sonra başlıyor yolculuk
ilk adım benim:
özlem
yaratmak kimin harcı ki
mavi gözlü beyaz bakirem
sen öldürüyorsun beni
sahaflarda buldum hasretin atlasını
ikinci el bir yalnızlık sardı kalemi
kuşatıldı bütün sözlüklerim
tek bir harf uğramaz oldu kapıma
yaslanmaz oldu şiirim odamın merteğine
ilk bakış
ilk gülüş
ilk kaçış
ilk öpüş
ilk adım benim:
yokluk
ilk yediğim kart maça kızıydı
falakaya yatırdım sevdamı sonra:
istenmiyorsun
neden ısrar ediyorsun
nefesimi aldım
ezbere biliyordum bütün replikleri
ilk suflemi hayat verdi
doğaçlama bir sevdaya esirim şimdi
/hevesimi aldım
hiçbir meyvayı koparmıyorum dalından artık/
kalemimin ucu kırıldı yazarken kaderimi
neden bu isim benim?
neden bir süpürge teli
ya da kristal değilim?
olgunlaşmak zorunda mıyım?
ya yaralarım?
neden bir folyester değilsin
kalemimin ucu kırıldığında?
neden yazıyorum bu şiiri?
neden yazıyorum inatla?
istasyondan kalkan her trenin ilk yolcusu sensin
ilk adım benim:
hüsran
mavi:
ilk adım kefenim
gözlerin özlemim
celâl hikmet
31103 köy (ocak)
Kayıt Tarihi : 16.5.2003 13:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!