İlk Şiiri - İlker Köken

Yeni bir başlangıcın hevesi ile yazılan satırların heyecanı titretiyor yorgun kalbimi.
Layık olamamanın korkusu;
Ellerime iniyor
Bir yudum daha içiyorum bitmesini istemediğim hayattan…
Şimdi sabahların sessizliği var
Saatlerin yakınlaştıran sesi
Ne hasret giderse uzun yelkovan kısa akrep gölgesinde
Sen bir umut daha çoğalıyorsun
Dışarısı soğuk ve sisli
Kör sabahların uykusunu bölüyor cama gagasını vuran pis sesli karga
Buğusunu silip senin olduğun şehre bakıyorum
Yavaş yavaş uyanıyorum
Sakallarımı okşayıp
Yine lanet ediyorum;
Seni ayırt eden tüm olgulara…
Bir nefes daha çekiyorum bitmesini istemediğim hayattan…
Ve dualarımla yatıştırıp kendimi
Bir umutlu mu yakıyorum dileklerimi tutup kendimce
Sana dair…
HOŞGELDİN.